– Jestem na 90-dniowej diecie! – pochwaliła się z dumą Moja Znajoma.
– I jakie efekty? – zainteresowałam się .
– Jak dotąd straciłam 45 dni.
No właśnie. Najtrudniej jest się zmobilizować i wytrwać w postanowieniu. Nie pomogą żadne cudowne diety, jeśli nie zmienimy nawyków żywieniowych. Wie o tym Moja Znajoma.
– Słuchaj, ja mam chyba słabą silną wolę – poinformowała mnie demonstrując fałdy na brzuchu. Nawet taka zwykła, delikatna czekolada okazała się silniejsza ode mnie.
Moja Znajoma przeszła na dietę czekoladową. Dieta ponoć jest rewelacyjna, zwłaszcza dla tych, co nie mogą bez czekolady żyć. Znajoma szykowała sobie, według zaleceń diety, posiłki z góry na dwa dni. Niestety zjadała porcję przeznaczoną na następny dzień już wieczorem tego samego dnia. „Żeby się nie zmarnowało” tłumaczyła się.
– Dziś kupiłam duży słoik kremu czekoladowego – poinformowała mnie zadowolona – Miał mi starczyć na dwa tygodnie, ale wszystko zjadłam dzisiaj, bo przecież postanowiłam dietę wprowadzić od jutra.
– No i co ja mam teraz zrobić? – płakała – Nawet nie wiesz, jak mi ciężko. Chyba zażądam odszkodowania! Może to była dieta dla tych, co chcą przytyć, a nikt mnie o tym nie poinformował!? Mój lekarz powiedział, że widzi dla mnie tylko jedno rozwiązanie. Zaproponował mi naklejenie plastrów odchudzających. Jego zdaniem moje usta są jedynym skutecznym miejscem aplikacji! Jestem zrozpaczona. Nie to co Lusia. A widziałaś ostatnio Luśkę? – zmieniła nagle temat Znajoma – Ta to się roztyła i niczym się nie przejmuje! Pytam się jej czy przypadkiem nie ma problemów z nadwagą? A ona się uśmiecha i mówi:
– Nie. Nie mam problemów z nadwagą. Mam jedynie problem z zapięciem spodni. Optymistka!
