Dla Ciebie, dla rodziny

To nowa jakość w Bolesławieckiej polityce. Dotychczas urzędnicy podlegli szefowi samorządu kandydowali z jego komitetu. Teraz byli kandydaci zostają urzędnikami. Wszystko zmierza do ideału, czyli stuprocentowej zawartości urzędnika w kandydacie i kandydata w urzędniku. Niestety nie dotyczy to jednego komitetu wyborczego, czy jednej opcji.

Jak trzeba myśleć, aby do wyborów wystawiać podległych sobie ludzi albo ze swoich kandydatów robić swoich urzędników?

Są dwie szkoły:

Pierwsza mówi, że to ludzie wykwalifikowani, otrzaskani, przygotowani do pełnienia funkcji no i zainteresowani działaniem na rzecz lokalnej społeczności.

Druga mówi, że zależni – znaczy lojalni, a wzajemnych więzów nigdy dosyć. Czasy takie, że niczym równie dobrze się człowieka do siebie nie przywiąże, jak samorządową posadką. Przy rozdziale tego rzadkiego, choć przy gospodarczej ekspansji samorządów coraz mniej deficytowego dobra, obowiązuje metoda TESCO – dla Ciebie, dla rodziny.

A jak się zatrudniony niespecjalnie sprawdzi? Wtedy będzie lojalny do kwadratu.

Wyborcy pozwalają na wszystko, bo rozmaite formy patologii stają się normą. Nie warto pytać o rozstrzygnięcie samorządowego konkursu na posadę, gdy znamy je przed ogłoszeniem konkursu.

Teoretycznie władzy na ręce powinna patrzeć opozycja. Tyle, że opozycja robi to samo i przestaje być opozycją, bo przestaje się odróżniać od tego, dla czego powinna być przeciwwagą.

Radny powiatu dostaje pracę w powiatowej spółce, bo jest fachowcem od transportu osobowego, przecież na pewno kiedyś jechał autobusem. Syn innego radnego bardzo przyda się w powiatowych zamówieniach publicznych, bo jak syn urzędnika od dróg może u nas dostać robotę, to czemu mamy jej żałować synowi radnego? Co on jakiś gorszy jest? A ta posada dla jednego z kandydatów na radnych, któremu się w wyborach nie powiodło, a już tyle czeka na robotę? Będzie? Wiewiórki donoszą, że wkrótce.

Wzorców można poszukać w radzie miasta. Trafiający tam bezrobotny młody człowiek okazujące się nagle cennym nabytkiem samorządowej spółki, aby wkrótce zająć kierownicze stanowisko w innej samorządowej spółce. Nieustannie będąc radnym i współdecydując o losie samorządowych firm, w których i rodzina ma pracę.

Kiedy patologia staje się normą, norma staje się… czym?