Woda opada odsłaniając pytania

Co odsłoni opadająca? Ile zniszczeń, które pojawiły się już i pojawią się z czasem?

Na razie odsłania pytania (niektóre nie pochodzą ode mnie):

• Kto odpowiada za pozostawienie na czas powodzi dźwigu przy moście na Zgorzeleckiej, który zagraża samemu mostowi? Ile czasu po fali będziemy jeździć tylko Mostową, bo ktoś nie pomyślał przed i nie zmusił wykonawcy do usunięcia oczywistego i przewidywalnego zagrożenia?
• Kto odpowiada za budowanie domów i nie tylko na terenach zalewowych? Właściciele, deweloperzy, władze zgadzające się na ten proceder?
• Ile zbiórek zostanie uruchomionych tylko dlatego, że ktoś się nie ubezpieczył?
• Ile pomocy dostaliśmy od amerykańskiego wojska, którego uciążliwą (choć nie dla restauratorów) obecność musimy znosić?
• Czy naprawdę wycieczki z dziećmi nad rzeką to najmądrzejsze co można zrobić podczas powodzi? Pięknie skwitował gapiów pewien strażak na Bobrowej: Jak do pomocy, to zapraszamy!
• Kto odpowiada za nieprzygotowanie miasta do powodzi? Władze miasta kupujące worki podczas szczytowej fali obudzone wysoką wodą, o której mówiło się od wielu dni?
• Dlaczego straż mogła się świetnie przygotować do tego, co się stało, a władze nie? tylko straż wiedziała co nadchodzi, samorządowcy mieli ważniejsze sprawy?
• Dlaczego The Bad Bunzlauer, facebookowy profil pasjonatów spełnia funkcje komunikacyjne w sytuacjach kryzysowych lepiej niż wszystkie lokalne komercyjne i samorządowe media?
• Kto odpowiada za fatalną komunikację władz z mieszkańcami?
• Dlaczego prezydent prosi proboszcza o modlitwę zamiast o wsparcie w komunikacji z mieszkańcami, której miejskie służby prasowe nie ogarniają?
• W czwartek miejskie SMS-y zapraszały na koncert w kościele. W niedzielę około trzynastej dostrzegły, że woda się podnosi. Miejski Facebook podobnie – powodziowo obudził się dopiero w niedzielę. Mój ukochany miejski SMS brzmi tak:

„Uwaga mieszkancy Boleslawca z ulic w rejonie rzeki. W zwiazku z sytuacja powodziowa istnieje prawdopodobienstwo wystapienia zagrozenia podtopienia budynkow.”

„Ulice w rejonie rzeki” – serio?

A co to znaczy, że „istnieje prawdopodobienstwo wystapienia zagrozenia podtopienia”???

• Dlaczego, choć 12 lat temu miasto nagrodziło pracę magisterską pod tytułem „Analiza możliwości rekonstrukcji historycznej kładki dla pieszych przez rzekę Bóbr w Bolesławcu” do dziś ona nie powstała? Po wyłączeniu mostka przy basenach oraz mostów na Mostowej i Zgorzeleckiej nie mamy komunikacji między częściami miasta z obu stron Bobru. Dwie kładki z obu stron mostu, rowerowa i piesza, umożliwiłyby mieszkańcom komunikację w sytuacjach podobnych do obecnej. Można obiecać w następnej kampanii wyborczej i za naście lat budować, jak drugi most na Bobrze. Taka kładka istniała już ponad sto lat temu.
• Czy niedawno wylane fundamenty od nowy most osiągnęły pełną wytrzymałość (powinny ją mieć po 28 dni po wylaniu betonu), zanim przyszła fala.
• Skoro teraz woda była już prawie przy koronie mostu, to czy nowy most nie powinien być zaprojektowany wyżej?
• Czy, kiedy  inne miasta zadbają o swoje wały i w przyszłości wody w nich wyleje mniej, to u nas będzie jej więcej? Teraz niestety nas ratowała szkoda u innych.
• Czy trzeba było trzymać wodę na zaporze do ostatniej chwili. Czy woda puszczana mniejszym nurtem, ale systematycznie, nie wyrządziłaby mniej szkód?
• Czy ratowanie basenów na Spacerowej, jak zarzuca wiele osób, odbyło się kosztem ratowania domów przy tej ulicy?

Chciałoby się, żeby to, co się stało, było przyczynkiem do refleksji na temat katastrofy klimatycznej. Żeby nas coś tknęło przy kupowaniu kolejnej rzeczy w plastikowym opakowaniu, sztucznej trawy, wycinaniu drzewa, koszeniu trawnika, siedzeniu w zapalonym aucie na parkingu gdy za zimno/za gorąco, pakowaniu w foliowy woreczek dwóch bananów w Biedrze, myciu zębów przy odkręconym kranie, niesegregowaniu odpadów, kupowaniu rzeczy nowych, zamiast używanych, kupowaniu rzeczy zbędnych i nietrwałych zamiast trwałych albo używanych, kupowaniu koktailu w plastiku, okładaniu plastikiem zeszytów i książek dziecku, napełnianiu basenu na wykoszonym trawniku przed domem, locie do Hiszpanii na weekend i kupowaniu SUV-a.

W środę, tuż nad opadającym Bobrem, spotkałem jakiegoś gościa stojącego wiele minut w wielkim, wypasionym mercedesie. Silnik miał cały czas włączony. Spytałem go o to, czy naprawdę nie widzi związku między swoim zachowaniem i tą wodą przed sobą. Nie widział. Nie byłem miły, w końcu zgasił silnik żebym się odczepił.

Nie ma opcji, refleksji nie będzie. A przyroda coraz częściej będzie nam przypominać o tym, co jej robimy. I słusznie, tyle że jedna wielka fala to za mało, żeby nas obudzić.

Potrzebujemy takich powodzi częściej.

Może wówczas zaczniemy więcej myśleć przed i mniej się martwić po?

ilustracja: polska-org.pl