Pamięć ludzka jest krótka. Stąd wielką wartością jest słowo pisane. W 2018 r. samorządowcy zgodnie stawili się przy ul. Jeleniogórskiej. Marszałek Przybylski, prezydent Roman, starosta Stasik, wicestarosta Gabrysiak społem stanęli, by przed wyborami rozpocząć budowę bloku operacyjnego. W grze nie było jeszcze dzisiejszego kandydata na senatora – dyrektora Barczyka. Padły ciepłe słowa o inwestycji, współpracy powiatu z miastem i świetlanej przyszłości. Kilka dni później nastąpiły przetasowania. Z gry wypadł Karol Stasik. A cała władza trafiła w ręce bezpartyjnej przystawki.
Oba bolesławieckie portale pisały o tych wydarzeniach. Jeden krytycznie, drugi ciepło (archiwum wiadomości z 23.10.18 oraz 2.11.18).
I co mamy po pięciu latach? „Estetyczny” schron na kontenery na szpitalnym dziedzińcu. Tak zmieniają świat na lepsze ci, którzy znowu są lub za kilka miesięcy będą na pierwszych miejscach list wyborczych.
Rację miał w 18 r. anonimowy komentator, który napisał: „(…) tam po wylaniu fundamentów będzie z powrotem cisza, bo przetarg był tylko na rozbiórkę starego budynku oddziału zakaźnego i wylanie fundamentów pod nowy blok operacyjny. (…) Później pod dalszą budowę będą szukane środki zewnętrzne, ale o tym było mówione jak dobrze pamiętam przed wyborami.”
Ale inna rzecz się udała. Może nie dla dobra ogólnego, ale jednak. Obok gustownego muru stoi budynek. Fragment wyremontowano, przy każdym oknie jest klimatyzator, nad wejściem wisi zaś tablica „Oddział psychiatryczny dla dzieci”.
Klimatyzacja w publicznym szpitalu zwanym dla świętej niepoznaki św. Łukaszem? O, naiwni pacjenci w starym budynku. Na NFZ klima nie przysługuje. Bo choć tablica skromna, to brakuje na niej słowa prawdy. Komercyjny. Wchodząc na stronę szpitala na pierwszy strzał wyskakuje reklama. I na czerwonym pasku widnieje taki napis.
Wyliczenie pomocnicze: 7×1200=8400 zł/tydzień dla ludzi pragnących zdrowia swoich dzieci w zdrowej Polsce dla bogatych. Eh, na kogo tu głosować?
Tadeusz Łasica
