Soczewka jest częścią gałki ocznej – przezroczystą i elastyczną, znajdującą się między tęczówką a ciałem szklistym oka. Jej rolą jest załamywanie promieni słonecznych, aby istniała możliwość tworzenia odwróconego i pomniejszonego obrazu na siatkówce oka. Dzięki temu zachodzi też proces akomodacji, co umożliwia wyraźne widzenie z różnych odległości – zarówno z bliska, jak i z daleka. Zaćma uszkadza funkcje soczewki, wpływając na jej jednolitą budowę. Podczas powstawania mętów i plamek, dochodzi do utrudnionego przenikania przez nią promieni świetlnych biegnących do siatkówki, co oznacza oczywiście zaburzenia widzenia. Wraz z postępem choroby tych plamek i zmętnień pojawia się więcej, a co za tym idzie wzrok pogarsza się.
Do głównych objawów zaćmy należy stopniowe pogarszanie się wzroku, często początkowo niezauważane przez pacjenta. W początkowej fazie może nawet przebiegać bezobjawowo, jednak wraz z postępem, zmętnień przybywa, a wzrok staje się coraz słabszy. Chory jako pierwsze dostrzega otoczenie „przez mgłę”, może mieć także problem z patrzeniem w źródła światła, a także zauważać w polu widzenia plamki. W zaawansowanej fazie choroby chory może dostrzegać jedynie kontury przedmiotów i zmiany natężenia światła – tak zwane widzenie przez dziurkę od klucza. Dochodzi do tego również zez, oczopląs i problemy w ocenie odległości.
Leczenie tylko operacyjne
Obecnie najczęściej stosuje się zabieg fakoemulsyfikacji, czyli operacja, podczas której zmętniałą soczewkę rozbija się za pomocą ultradźwięków i odsysa głowicą specjalnego aparatu. W jej miejsce przez kilkumilimetrowe nacięcie wprowadza się sztuczną soczewkę, która umożliwia normalne widzenie. Zabieg jest prosty, krótki i nie niesie za sobą ryzyka komplikacji. Nie mogą być jemu poddani jedynie pacjenci z nieuregulowanym ciśnieniem, zaburzeniami krzepliwości krwi, astmą czy po świeżym zawale serca i udarze mózgu. Sprawdź, jakie jest postępowanie po operacji zaćmy: https://www.kardiotel.pl/artykuly/52-okulistyka-operacje/91-leczenie-zacmy.
