Sześćdziesięciolecie pobytu ks. Karola Wojtyły w Bolesławcu

W dniu 2 kwietnia 2005 r. o godz. 21,37 przestało bić serce 263 następcy  św. Piotra – biskupa Rzymu,  Jana Pawła II, któremu już dzisiaj przypisuje się przymiotnik „WIELKI”. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w dniu  8 kwietnia, przybierając niespotykany w historii charakter. Nie było w dziejach świata żadnego przywódcy, uczonego czy artysty którego żegnano by tak jak  papieża Jana Pawła II. Te niezwykłe wydarzenia skłoniły mnie do nakreślenia drobnego przyczynku o tej Niezwykłej  Osobowości, jaką bez wątpienia był i jest we współczesnym świecie Karol Wojtyła. Oczywiście  istnieją pewne osobiste przesłanki takie jak: po pierwsze, względnie dobra znajomość biografii Ojca Świętego, po drugie, osobiste wątki przeplatające się w moim życiu z „dróżkami” Karola Wojtyły.

W Wadowicach wszystko się zaczęło                                                                                        

Tak się w moim życiu złożyło, iż w roku 1949 dane mi było ukończyć męską Publiczną Szkołę Powszechną im. Marcina Wadowity w Wadowicach. W następnym roku znalazłem się w murach wadowickiego Liceum i Gimnazjum, przesiąkniętego wówczas atmosferą międzywojnia, przedstawioną w skarykaturowanej formie przez Emila Zegadłowicza w powieści ZMORY. Atmosferę tworzyło grono pedagogiczne z ówczesnym dyrektorem Janem Królikiewiczem, nota bene przewodniczącym Komisji Egzaminacyjnej z roku 1938, przed którą stawał młody Karol Wojtyła. Drugą osobą w Liceum był prefekt szkoły  ks. dr Edward Zacher – coś w rodzaju z-cy dyrektora ds. wychowania religijnego, wybitny znawca teologii, a także fizyki i astrofizyki.

Z nazwiskiem Karola Wojtyły zetknąłem się po raz pierwszy z początkiem listopada 1946 r., kiedy to w parafiach Dekanatu wadowickiego zapowiedziano na dzień 10 listopada uroczystą mszę prymicyjną neoprezbitera Karola Wojtyły, abiturienta wadowickiego Gimnazjum i Liceum z roku 1938.

W tym miejscu muszę zaznaczyć, że data ta umyka z pola widzenia nawet bardzo drobiazgowym biografom, np. ks. Kazimierz Figlewicz pisząc o wyświęceniu Karola Wojtyły w dniu 1 listopada 1946 r. przez ks. kardynała Adama Stefana Sapiechę w prywatnej kaplicy na Wawelu, wspomina o odprawieniu mszy prymicyjnej w Dzień Zaduszny i dalej, że uroczysta msza prymicyjna odbyła się dopiero po kilku dniach w Wadowicach. Wzmiankowana msza odbyła się przy masowym udziale miejscowej społeczności, bowiem była to pierwsza msza prymicyjna po przerwie spowodowanej działaniami wojennymi. W owej mszy aktywny udział wzięli ks. dziekan Leonard Prochownik  i ks. dr Edward Zacher, katecheta neoprezbitera. (Szkolny katecheta ks. Edward Zacher wygłosił piękne okolicz-nościowe kazanie i nie wiedział wtedy, że w przyszłości wygłosi jeszcze cztery okolicznościowe kazania związane z osobą Karola Wojtyły : pierwsze w roku 1958 z okazji sakry biskupiej, drugie w roku 1964 z okazji mianowania na arcybiskupa-metropolitę, trzecie w roku 1967 z okazji nominacji kardynalskiej i czwarte w roku 1978 z okazji wyboru na papieża). Następne lata przynoszą zanik zainteresowania osobą wadowickiego księdza, bowiem w latach 1946-1948 kontynuuje studia w Rzymie (Angelicum – obecnie Papieski Uniwersytet Świętego Tomasza z Akwinu) gdzie w czerwcu 1948 zdaje egzamin doktorski z dyplomem summa cum laude  za dysertację pt. „Problem wiary u św. Jana od Krzyża”^.  Dla potrzeb doktoratu nauczył się  języka hiszpańskiego, by czytać teksty renesansowego  mistyka w oryginale. Do zatwierdzenia doktoratu niezbędna była publikacja pracy na co nie było stać młodego księdza. Po powrocie do kraju w lipcu 1948 r. zostaje wikariuszem parafii w Niegowici. W dniu 24 listopada 1948 r. na podstawie studiów na Uniwersytecie  Jagiellońskim i rzymskim Angelicum zaliczył egzamin magisterski. W dniu 6 grudnia 1948 r. odbyła się obrona pracy doktorskiej na Wydziale Teologicznym UJ na temat „Pojęcie wiary u św. Jana od Krzyża”, a następnie w roku 1949 zostaje przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie. 1 września 1951 r. ks. abp Eugeniusz Baziak, następca kard. Adama Sapiechy udzielił mu dwuletniego urlopu naukowego na przygotowanie habilitacji. Tematem ukończonego w grudniu 1953 r. przewodu habilitacyjnego była praca pt. Próba etyki chrześcijańskiej według systemu Maxa Schelera. W następnym czasie prowadził On aktywną działalność duszpasterską, naukową oraz turystyczno-krajoznawczą. W ramach turystycznych wypadów zaliczył także nasze miasto – Bolesławiec.

Bolesławiecki epizod

W tym miejscu warto odnotować wizytę ks. dr. Karola Wojtyły w Bolesławcu. W sobotni  ranek w  dniu 1 września 1956 r. pociągiem relacji Kraków – Żary koło Żagania przez Bolesławiec i Węgliniec, ks. dr Karol Wojtyła wraz czteroosobową grupą młodych naukowców UJ przyjechał do Bolesławca. W wycieczce ponadto udział wzięli, rodzeństwo Janina i Jerzy Janikowie, Antonina Kowalska (fizycy) i Stanisław Rybicki (geolog).

Tu na starcie kolarskiej wędrówki w sobotę odprawił msze świętą w kościele Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja  przy ul. Kościelnej, po czym pięcioosobowa grupa wyruszyła w dalszą trasę. Tego samego dnia odwiedzili Lwówek i Lubomierz. Tam grupa zatrzymała się na noc. Następnie turyści udali się do Świeradowa Zdroju, Szklarskiej Poręby i dzień zakończyli na zamku Chojnik, gdzie zatrzymali się na noc. Kolejnego dnia wyprawy na trasie znalazły się następujące miejscowości – Jelenia Góra, Karpacz Górny i Kowary, gdzie prawdopodobnie odprawiona została msza. W kolejnym dniu wyprawy rowerzyści udali się do Kamiennej Góry i dalej na szlaku znalazły się Krzeszów, Szczawno Zdrój, Wałbrzych, Zamek Książ i Świdnica^1/.. Stamtąd ks. dr Karol Wojtyła i Jerzy Janik wyruszyli w drogę powrotną do Krakowa, pozostali uczestnicy udali się na dalszą wędrówkę w Kotlinę kłodzką. Opisany powyżej bolesławiecki  epizod na wniosek prezydenta Miasta Piotra Romana, upamiętniony został w dniu 31.08.2005 r. w przerwie sesji Rady Miasta odsłonięciem okolicznościowej tablicy na zachodniej ścianie Ratusza miejskiego z następującą sentencją „ETOS MIASTA WINIEN OPIERAĆ SIĘ PRZEDE WSZYSTKIM NA SOLIDARNOŚCI” JAN PAWEŁ II oraz dopiskiem Na pamiątkę pobytu ks. Karola Wojtyły w Bolesławcu w roku 1956. Przypomnienie powyższe wypełnia życzenie Ojca Świętego ,że „Dobrze, by umieścić w mojej biografii trasy, wszystkie trasy, na których byłem, żebym tak był wrośnięty w polską ziemię…” Fakt pobytu upamiętnia także tablica z okazji Jubileuszowego  Roku 2000  w kościele Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja o treści DNIA 1 IX 1956 W TUTEJSZYM KOŚCIELE ODPRAWIŁ MSZĘ ŚWIĘTĄ KS. KAROL WOJTYŁA. Dnia 28 czerwca 2004 roku, na prośbę długoletniego duszpasterza bolesławieckiego ks. prałata Władysława Rączki, dekretem Biskupa Legnickiego Tadeusza Rybaka, kościół pw. Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja został podniesiony do godności Sanktuarium^2/ Wniebowziętej Matki Kościoła, zaś w dniu 7.10.2012 r w Bolesławieckim Sanktuarium Maryjnym, którego rektorem był  ks. prałat dr Andrzej Jarosiewicz odbyła się Uroczysta Eucharystia.  Na prośbę Biskupa Legnickiego Stefana Cichego, Jego Świątobliwość Papież Benedykt XVI decyzją Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, podniósł ten kościół do godności bazyliki mniejszej dnia 02 czerwca 2012. Uroczystego aktu ogłoszenia tytułu bazyliki mniejszej.^3/ dokonał J. E. Ks. Arcybiskup Józef Kowalczyk, Prymas Polski, Metropolita Gnieźnieński,  dnia 07 października 2012. W trakcie uroczystości głos zabrał ks. abp. Prymas Polski Józef Kowalczyk, który podziękował władzom miasta za znakomitą inicjatywę i zrobienie wszystkiego, aby Bolesławiec miał bazylikę.

Ponadto przy  ul. Jana Pawła II  posadowiono kamienny pomnik papieża Polaka z następującą inskrypcją na cokole „PANU BOGU NA CHWAŁĘ WDZIĘCZNI ZA XX LAT PONTYFIKATU PAPIEŻA JANA PAWŁA II – WIERNI  PARAFIANIE CHRYSTUSA KRÓLA W BOLESŁAWCU –  BOLESŁAWIEC 16.X.1998.”

W dniu 27 czerwca 2011 r. tj. w roku beatyfikacji Ojca Świętego, do bolesławieckiego kościoła parafialnego pw. Chrystusa Króla  wniesiono relikwie błogosławionego Jana Pawła II ofiarowane ks.  proboszczowi Józefowi Gołębiowskiemu przez kardynała Stanisława Dzi-wisza. Intronizacji relikwii w obecności władz Miasta Bolesławiec dokonał ks. bp Stefan Cichy ordynariusz legnicki. Relikwię pierwszorzędną w postaci kropli krwi umieszczono w specjalnym podświetlanym  relikwiarzu ze szkła pancernego znajdującym się w kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej obok relikwii ks. Jerzego Popiełuszki. Nad relikwiarzem znajduje się pamiątkowa tablica z wizerunkiem kanonizowanego Jana Pawła II i następującą inskrypcją ŚWIĘTY PAPIEŻ JAN PAWEŁ II  16.X.1978 – 2.IV.2005.  BOLESŁAWIEC 27.IV.2014.   

Tekst: Jan Paździora