Domy wielopokoleniowe, w których starzy rodzice mieli stałą opiekę ze strony swoich bliskich to już przeszłość. Obecnie młodzi bardzo szybko uciekają z rodzinnego gniazdka, pozostawiając rodziców samych sobie. Nie ma w tym nic złego do momentu, gdy nasi bliscy przestają samodzielnie funkcjonować. Pojawia się problem, kto i jak powinien zająć się schorowanym członkiem rodziny?
Samodzielna opieka czy pomoc z zewnątrz?
Nie da się ukryć, że większość osób podejmujących się opieki nad starszym człowiekiem ma spore wątpliwości. To bardzo wielka odpowiedzialność i bezgraniczne oddanie członkowi rodziny. Często musimy zrezygnować ze swojego życia osobistego i zawodowego. Dlatego zanim powiemy ostateczne „tak” rozważmy wszelkie za i przeciw. Pamiętajmy, że starszy człowiek nie jest dzieckiem i nie może być izolowany od życia społecznego lub rodzinnego. Opieka nie jest łatwym zajęciem i bezwzględnie powinniśmy omówić jej przebieg z lekarzem rodzinnym. Ustalmy jakie sprzęty i wyposażenie będzie niezbędne, by chory mógł utrzymać odpowiednią higieną, a także w miarę dobry poziom życia. Na koniec warto w gronie rodziny ustalić kto przejmuje opiekę nad chorym i jak inni krewni będą mogli pomagać. Jeśli stan bliskiego nie pozwala na samodzielną opiekę nie bójmy się szukać pomocy. Oprócz przeszkolenia w hospicjum lub usług pielęgniarki środowiskowej możemy też ubiegać się o inną pomoc.
Nieocenione usługi specjalisty
Gdy stan naszego schorowanego rodzica nie pozwala na samodzielną opiekę nie obawiajmy się szukać pomocy u specjalistów. Dobrym pomysłem jest zatrudnienie profesjonalnej opiekunki, która będzie posiadała niezbędne kwalifikacje. Szukając takiej osoby zawsze zwracajmy uwagę na jej doświadczenie. Im większe, tym oczywiście lepiej dla nas. Warto umówić się na kilka dni próbnych i bez zapowiedzi odwiedzić rodzica, by zobaczyć jak pracuje wybrana przez nas opiekunka. Bezwzględnie należy pytać chorego czy jest zadowolony z opieki, jak się czuje w obecności opiekunki. Pamiętajmy, że domownik ma się czuć przy niej dobrze i swobodnie.
Dom seniora – ostateczność czy lepszy byt?
Najbardziej kontrowersyjną formą opieki nas osobą starszą są domy seniora. Dla jednych jest to ostateczność i pójście na łatwiznę, a dla innych idealny sposób na zapewnienie fachowej opieki choremu. W dyskusji na temat domów seniora warto odrzucić aspekty emocjonalne, nikt nie chce zostawiać swojego rodzica w obcym otoczeniu. Zastanówmy się jednak, czy nie jest to podejście bardzo samolubne? Jeśli nie potrafimy zapewnić choremu fachowej i stałej opieki nie skazujmy go na cierpienie. Wybierzmy się sami do domu seniora i sprawdźmy jakie panują tam warunki. Zwróćmy uwagę na standard pokoi, kwalifikacje pracującej tam kadry i dostępny sprzęt medyczny. Przyglądnijmy się innym seniorom, którzy tam mieszkają, jak się czują i czy są szczęśliwi. Nie bójmy się prosić o kontakt do ich rodzin. Im więcej opinii na temat danego domu uzyskamy, tym dla nas lepiej. Decyzja należy tylko do nas podejmijmy ją jednak z głową, nie kierując się jedynie uczuciami. (źródło: http://domyopiekiolimp.pl/ )
Nie wyobrażam sobie oddać moją mamę do domu opieki. To jak oddać psa do schroniska, bo nie jest już wesołym szczeniaczkiem. :( Brakuje mi siły, by ciągle opiekować się mamą, no i nie mogę zrezygnować z pracy. Mama mieszka z nami, w ciągu dnia, gdy jestem w pracy, przychodzi do niej pani z Gold Care (warszawa), by pomóc mamie w codziennych czynnościach i przy okazji dotrzymać towarzystwa. Mama chwali sobie tę panią, a ja jestem spokojna, że mama ma opiekę.
Dla mnie nie był to aż tak duży dylemat, ponieważ nigdy nie oddałbym rodziców do domu opieki. Było mi chyba o tyle prościej, że znajomi już raz korzystali z prywatnej opieki domowej goldcare i sam zatrudniłem taką opiekunkę dla mojej starszej schorowanej mamy. Nie wyobrażam sobie oddać jej pod opiekę z dala od domu.