Ogień i świece mają w wielu kulturach znaczenie magiczne, a jeszcze częściej religijne. Germanie palili ogniste kręgi, o zapalaniu świec czytamy w Starym Testamencie, Żydzi używają ich podczas święta Chanuka. Dla chrześcijan – są symbolem Jezusa i oczekiwania na Niego. Katolicy znają je z nabożeństw – zdobią wtedy ołtarz . Nic więc dziwnego, że znajdziemy je także w wieńcach adwentowych przed Bożym Narodzeniem.
„Wynalazcami” wieńca adwentowego są ewangelicy – według podań historycznych pastor Johann Hinrich Wichern, który chciał urozmaicić sierotom z przytułku – czas spędzamy na modlitwie. Początkowo świec było więcej, 24 – tyle ile dni do Bożego Narodzenia, dopiero potem – dla wygody – ich liczbę zredukowano do czterech. Zapalane były w każdą niedzielę adwentu.
Zwyczaj rozprzestrzenił się dość szybko na całą Europę i mieszał z kulturami, z którymi się stykał. W Polsce wieńce adwentowe pojawiły się na początku XX wieku, rzekomo we Wrocławiu.
Uwaga! – w Danii dopiero dziesięć lat później.
Tymczasem dziś – nieliczni polscy katolicy przygotowują w czasie Adwentu wieniec, podczas gdy w Skandynawii – u protestantów – wieńce można zobaczyć prawie w każdym domu.
W zależności od kraju- wianki wykonuje się z gałązek świerku(Niemcy i Skandynawia), jodły lub sosny. Zawsze mają cztery świece, zwykle białe lub czerwone (w Polsce czasem fioletowe). W niektórych krajach wykorzystuje się dodatki: szyszki, czerwone owoce, wstążki, bombki. Zapalane są kolejno w cztery niedziele adwentu . Świece płoną w czasie modlitwy, wspólnych posiłków i spotkań towarzyskich. ( w pierwszym tygodniu jedna, potem dwie, itd) . W Wigilię oczywiście zapala się wszystkie cztery.
Wieniec w wielu krajach zawieszany jest na drzwiach wejściowych oraz w miejscu gdzie się jada posiłki (niekoniecznie w salonie:)). Ma za zadanie integrować rodzinę, przypominać o modlitwie i oczekiwaniu narodzin Boga, a potem się z tego cieszyć.
We współczesnych wnętrzach spotykamy wiele nowoczesnych wersji wieńca adwentowego, wykonywanych z różnych materiałów (drewna, metalu, szkła, mchu), z kolorowymi świecami i dodatkami: drewnianymi albo tekstylnymi. Nierzadko cztery świece umieszcza się po prostu w naczyniach (misach, kubkach). Zwykle brakuje w nich świerkowych gałązek, choć dla ewangelików czy protestantów ta modyfikacja jest nie do pomyślenia:). Przy wyborze wieńca, warto zwracać uwagę nie tylko na jego design i dopasowanie do wnętrza ale przede wszystkim pamiętać, o jego „roli”. Możemy kupowanie lub przygotowanie wieńca wykorzystać na integrację, wspólną zabawę, opowiedzenie dzieciom o istocie Świąt, a nawet na chwilę zadumy i zwolnienia biegu.
Przegląd wieńców adwentowych (tych tradycyjnych i tych nowoczesnych) znajdziecie tu.
