WROSTJA, czyli Wrocławskie Spotkania Teatrów Jednego Aktora, to najstarszy festiwal monodramu na świecie, organizowany we Wrocławiu od 1966 roku. W tym roku trzy spektakle w ramach 15. Prezentacji Monodramów na Dolnym Śląsku będzie można obejrzeć bezpłatnie w naszym Teatrze Starym. Wśród nich zobaczymy drugą już premierę Bogusława Kierca w Bolesławcu!
WROSTJA, czyli Wrocławskie Spotkania Teatrów Jednego Aktora, to najstarszy festiwal monodramu na świecie, organizowany we Wrocławiu od 1966 roku. W tym roku trzy spektakle w ramach 15. Prezentacji Monodramów na Dolnym Śląsku będzie można obejrzeć bezpłatnie w naszym Teatrze Starym. Wśród nich zobaczymy drugą już premierę Bogusława Kierca w Bolesławcu!
Dzień 1. (20 X) Birute Mar „Słowa na piasku”
Dzień 2. (21 X) Janati Souad „Maya”
Dzień 3. (22 X) Bogusław Kierc „To wszystko” – premiera w Teatrze Starym! Po spektaklu premiera książki artysty oraz wystawa prac plastycznych jego żony
Wszystkie spektakle rozpoczynają się o godz. 19:00 w Teatrze Starym.
Birute Mar – „Słowa na piasku”
wg „Szczęśliwych dni” Samuela Becketta
reżyseria: Birute Mar
scenografia: Jolanta Rimkute
muzyka: Antanas Kucinskas
konsultacja artystyczna: Rimas Tuminas
premiera: 1998
Bohaterka spektaklu „Słowa na piasku” Winnie to osamotniona kobieta, przeczekująca czas na piaszczystym pustkowiu. Nie może ruszyć się z miejsca, nogi jak gdyby wrosły jej w ziemię. Ma przy sobie jedynie strzępki minionego życia – dużą parasolkę i starą torbę. Wokół nie zjawia się żadna ludzka istota. Mówi więc do siebie, mową dowodząc istnienia. Chwilami milknie, spoglądając na publiczność, jakby dziwiła się, że ktokolwiek jeszcze na nią patrzy. Czas, w którym pogrążyła się jak w piasku, nie przemija, choć ona sama przeminęła. Jej słowa są tylko śladami na piasku, dźwiękami bez rezonansu na odludziu. Egzystencja Winnie rozsypuje się w marzenie, aby utonąć w morzu pustynnego piachu. W wiecznej klepsydrze.
Birute Mar
Litewska aktorka, reżyserka, pisarka. W 1987 ukończyła szkołę muzyczną II stopnia im. J. Naujalisa w Kownie w klasie fortepianu. W latach 1988-93 studiowała w Petersburskim Instytucie Teatru, Muzyki i Kina (Rosja), kształciła się, w specjalnościach: aktorstwo teatru i kina; reżyser teatralny. Uczyła się również sztuki tradycyjnego teatru japońskiego, śpiewu i tańca w Tokio (Japonia). Od 1994 pracuje jako aktorka Litewskiego Narodowego Teatru Dramatycznego.
Występuje w produkcjach kinowych, tworzy autorskie projekty teatralne, taneczne i literackie. W 1996 razem z artystami o różnych preferencjach estetycznych założyła małą grupę teatralną, z którą pracuje nad eksperymentalnymi projektami, łącząc różnego rodzaju formy ekspresji: teatr, taniec, muzykę, literaturę, video.
Szczególne miejsce w twórczości Birutė Mar zajmują monospektakle („Słowa na piasku” na podstawie „Szczęśliwych dni” S. Becketta, 1998 r.; „Kochanek” na podstawie M. Dür, 2001 r.; „Antygona” na podstawie Sofoklesa, 2003 r.; „Poetka” na motywach dziennika i poezji Salomei Nėris 2005 r.; „Unė“ na motywach dziennika aktorki Une Baye, 2010 r.). Przyniosły one aktorce międzynarodowy rozgłos. Prezentowane były na międzynarodowych festiwalach teatralnych w Europie, USA, Kolumbii, Meksyku, na Filipinach, Tajwanie, w Japonii, Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Jordanii, Izraelu, Maroku i Algierii; Artystka otrzymała wiele nagród międzynarodowych, uważana jest za jedną z ciekawszych artystek teatru jednego aktora w Europie.
W Polsce poznaliśmy ją na WROSTJA w 2000 roku, później gościła u nas kilkakrotnie, prezentując swoje monodramy we Wrocławiu, Warszawie, Legnicy i Toruniu.
20.10.2014 / godz. 19:00 / Teatr Stary / wstęp bezpłatny
Janati Souad – „Maya”
scenariusz, reżyseria i scenografia: Boussahela Houari Hichem
data premiery: 12 lipca 2012
produkcja: Mosaique Theatre Group
czas trwania: 55 min.
„Maya” to historia uniwersalna, przekraczająca granice krajów i kultur. Historia przygód od Algierii do Andaluzji – w krajach cyganerii i artystów, na ulicach artystycznej bohemy i uroczej Barcelony.
Jest to opowieść o dziewczynie, która wyruszyła w przygodę życia. Opowieść o miłości, śpiewie i tańcu flamenco, pełna pasji i szczerości. Postać głownej bohaterki jest ucieleśnieniem wszystkich przeżyć, których Maya doświadczyła na swojej drodze. A Maya poszukuje przede wszystkim siebie w labiryncie inności, którą napotyka na swojej drodze. Jest to jednocześnie opowieść o rozczarowaniu nierozerwalne splecionym z pragnieniem zmiany otaczającej rzeczywistości, którą zmienić jest bardzo trudno. Rzeczywistości, w której jest wiele zniewolenia, w której nie ma miejsca dla słabych, często uwięzionych w labiryncie nieskończonych nieszczęść. Jednak Maya znajduje swój własny świat w krainie cygańskiej muzyki i tańca flamenco, wyobcowując się z rzeczywistości, która ogranicza i wypacza marzenia. To historia pełna radości i wzruszeń, których Maya jest symbolem.
Janati Souad
Urodzona w Algierii (1983), aktorka teatru Sidi Bel Abbes, absolwentaka Filologii Romańskiej. W 2003 roku rozpocząła studia na uniwersytecie, podczas których w 2007 roku dołączyła do teatru Sidi Bel Abbes. Od tej pory zdobywa nagrody “najlepszej aktorki” na międzynarodowych festiwalach, m.in za monodram Maya.
21.10.2014 / godz. 19:00 / Teatr Stary / wstęp bezpłatny
Bogusław Kierc – „To wszystko” (Premiera w Teatrze Starym!!!)
„Po wielu moich monodramach, opartych na poezji Adama Mickiewicza, Juliana Przybosia i na mojej wreszcie, zastanawiałem się, co sprawiło, że właśnie poprzez te teksty próbowałem wyrazić sprawy dla mnie najważniejsze. Odpowiedź wydaje się oczywista, choć oczywistą nie jest. Bo nie tylko o bliskość, czy o upodobanie w poezji obu wielkich, ani o własność moich wierszy tu idzie. Rzecz w tym, że akurat te żywioły mowy, te przebiegi życia, czy – radykalniej mówiąc – te życia życia (bo mówienie jest dla mnie życiem życia) okazywały się najwierniejsze temu, co chciało się ze mnie wydobyć i powierzyć innym.
Myślałem więc sobie, co by było, gdybym spróbował na przykład w najintymniejszym moim wyznaniu, jakim jest „Mój trup”, zastąpić wiersze Mickiewicza własnymi; co by to były za wiersze? Oczywiście w „Moim trupie” nie tylko o własne moje sprawy idzie, ale o moją lekturę poezji i losu Adama Mickiewicza. Podobnie, jak w przedstawieniach wziętych z czytania liryki Juliana Przybosia.
Niemniej sama myśl, by sprawdzić, jak te mówienia z-mawiają się w moim gadaniu, była dostatecznie kusząca, by na okoliczność wydania książeczki, w której Tomasz Miłkowski z czułą kompetencją zajmuje się moimi samogrami, ułożyć przedstawienie z fragmentów przedstawień wcześniejszych, ale tak, żeby nie były to cytaty, lecz całkowicie nowa wypowiedź teatralna.
I jest nią – mam nadzieję – „To wszystko”. Rzecz o współczesnym pustelniku, dręczonym pokusami i porywanym przez zachwycenia, uświęcającym się i trywialnym. Ustawicznie zakochanym.” – tak o swojej sztuce mówi jej wykonawca
Bogusław Kierc
Poeta, aktor, reżyser, autor książek poetyckich, eseistycznych oraz dramatów i opracowań literackich. Edytor dzieł Rafała Wojaczka, jego biograf (wydał książkę „Rafał Wojaczek. Prawdziwe życie bohatera”), pedagog. Laureat festiwali teatrów jednego aktora. W 2004 roku za spektakl „Zaskroniec” otrzymał Grand Prix WROSTJA. W 2008 roku zachwycił publiczność swoją grą w opartym na poezji Adama Mickiewicza spektaklu „Mój Trup” za który na 42. WROSTJA otrzymał nagrodę Wojewody Dolnośląskiego. Spektakl był również prezentowany i nagradzany na festiwalach zagranicznych m.in. na Litwie, w Słowacji, Estonii, Ukrainie i Armenii. W 2013 roku Bogusław Kierc zrealizował całkowicie autorski spektakl „Manatki” oparty o własne utwory poetyckie, który został doceniony przez publiczność i nagrodzony Nagrodą Marszałka Województwa Dolnośląskiego. Rok od premiery monodramu „Manatki” swoją premierę będzie miał kolejny autorski spektakl artysty pt. „To wszystko”.
Bogusław Kierc (nota biograficzna)
(ur. 22 stycznia 1943 r. w Bielsku-Białej) – aktor, reżyser, pedagog, poeta, krytyk literacki, wydawca utworów Rafała Wojaczka, dramaturg, scenarzysta. Po ukończeniu krakowskiej PWST od 1967 – z przerwami na pracę w teatrach Rzeszowa, Zielonej Góry i Wałbrzycha – związany z Wrocławskim Teatrem Współczesnym; w latach 1990-92 dyrektor artystyczny Teatru Współczesnego w Szczecinie. Od 1998 współpracuje z Teatrem Logos przy Kościele Rektoralnym Środowisk Twórczych w Łodzi. W stanie wojennym związany z opozycją demokratyczną. Wydał ponad 20 tomików poezji, m.in. Nagość stokrotna (1971), Źródło światła (1988), Zaskroniec (2003), Plankton (2006), Manatki (2013); autor szkiców Przyboś i (1976), Teatr daremny (1980), Wzniosły upadek anioła (1992), Bazgroły dla składacza modeli latających (2012). W teatrze jednego aktora debiutował spektaklem opartym na poezji Juliana Przybosia Śmieszni z gniewu, a z bólu tak bliscy (1972), Przybosiowi poświęcił też spektakl Wzniosły upadek anioła (1991). Zrealizował także autorskie monodramy Zaskroniec (2003) i Manatki (2013), a także spektakle jednoosobowe na podstawie poezji Adama Mickiewicza – Z Tobą ja gadam (1987), Mój trup (2008). W filmie pojawił się po raz pierwszy już z podczas studiów w roli Krzysztofa Cedry w Popiołach Andrzeja Wajdy. Jego żona Danuta jest scenografką; mają troje dzieci (Miłosław, Julia, Franciszka). Uhonorowany m.in. Nagrodą PolCul Foundation, Medalem im. Anny Kamieńskiej, Nagrodą im. Jana Dormana, Medalem Gloria Artis. Kawaler Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta).
Po spektaklu będzie mieć miejsce premiera książki Bogusława Kierca oraz otwarcie wystawy prac plastycznych jego żony.
22.10.2014 / godz. 19:00 / Teatr Stary / wstęp bezpłatny
