W księgarniach internetowych i Wydawnictwie Adam Marszałek od kilku dni można kupić książkę „Poradnictwo wolontariackie” bolesławianki, Agnieszki Piaseckiej. Dodatkowym bolesławieckim akcentem jest wykorzystanie na okładce krasnali i literek innej bolesławianki, Izy Jurasik-Kamińskiej.
W księgarniach internetowych i Wydawnictwie Adam Marszałek od kilku dni można kupić książkę „Poradnictwo wolontariackie” bolesławianki, Agnieszki Piaseckiej. Dodatkowym bolesławieckim akcentem jest wykorzystanie na okładce krasnali i literek innej bolesławianki, Izy Jurasik-Kamińskiej.
„Poradnictwo wolontariackie” to książka o poradnictwie intuicyjnym, nieformalnym, autonomicznym i zdecentralizowanym, wdrażanym w rzeczywistości ponowoczesnej. Dalekie od profesjonalizacji i stosowania rozwiązań systemowych, poradnictwo wolontariackie stawia na rolę przypadku, nieoczekiwanych zmian i niespodziewanych wydarzeń. Traktuje wolontariat jako dawanie szansy i wskazywanie możliwości alternatywnego funkcjonowania na rynku pracy i w szeroko rozumianej rzeczywistości społecznej. Jest implementowane przez osoby związane z wolontariatem, pełniące rolę wolontariuszy, współpracujących z różnymi organizacjami pozarządowymi oraz udzielające porad w zakresie aktywności prospołecznej z uwagi na własną identyfikację z tymi przedsięwzięciami i zdobyte w tym zakresie doświadczenia osobiste.
Książka składa się z trzech części. W pierwszej dokonano charakterystyki rynku pracy i relacji społecznych w ponowoczesności, opisano przemiany w relacjach międzyludzkich oraz wymogi stawiane jednostce przez współczesność. Przybliżono historyczne konteksty rozwoju wolontariatu, wplatając tę aktywność w obecnie propagowaną ideę edukacji pozaformalnej i nieformalnej oraz odnajdując miejsce dla wolontariatu w poradnictwie czasu ponowoczesności. Opisano wyzwania, jakie przed poradnictwem stawia
ponowoczesność i legislatywy unijne, jasno artykułując, iż poradnictwo wolontariackie wymyka się znanemu powszechnie systemowi orientacji i poradnictwa zawodowego.
Część druga ilustruje możliwości czerpania z wolontariatu na różnych etapach życia człowieka. Scharakteryzowano w niej wolontariat z perspektywy różnych kategorii wiekowych: dzieci, młodzieży szkolnej, młodych-dorosłych, osób dojrzałych i seniorów. Sięgnięto także po przedstawicieli grup wykluczonych społecznie: niepełnosprawnych i bezrobotnych.
Część trzecia stanowi konfrontację wymagań stawianych poradnictwu i oczekiwań względem wolontariatu, także tych związanych z wdrażaniem Europejskich i Krajowych Ram Kwalifikacji. Ułatwia wprowadzenie jednostki do organizacji, poprzez m.in. opis metod oceny kompetencji potencjalnych wolontariuszy oraz bogaty zestaw narzędzi do walidowania kompetencji, możliwych do wykorzystania w praktyce, zarówno przez potencjalnych wolontariuszy, jak i organizacje, chcące rozpocząć z nimi współpracę.
„Poradnictwo wolontariackie” popularyzuje pogląd, iż wolontariat może stać się jednym z wielu celów jednostki albo drogą do osiągnięcia nowych celów, które wyłonią się w toku działalności człowieka i podczas poznawania przez niego wielu szans, które może wybrać, w zależności od tego, na ile są obecnie atrakcyjne i wpisują się w jego potrzeby…
Agnieszka Piasecka to wolontariuszka ciałem i duchem od najmłodszych lat szkolnych. Stosunkowo wcześnie zetknęła się z publikacjami Marii Łopatowej, Janusza Korczaka czy Aleksandra Kamińskiego, które skutecznie wpłynęły na bieg jej życia. Działała w samorządzie uczniowskim, pomagała dzieciom z rodzin patologicznych oraz niepełnosprawnym, organizując im wypoczynek letni oraz czas wolny w okresie ferii zimowych. W latach 1993-2000 odpowiadała za prawidłowy przebieg W.O.Ś.P. w rodzinnym Bolesławcu. Organizowała też zbiórkę żywności dla podopiecznych Monaru. Tematykę wsparcia społecznego kontynuowała na studiach, specjalizując się w poradnictwie zawodowym. W trakcie edukacji wyższej jej zamiłowanie do wolontariatu zmieniło kierunek na bardziej muzyczny, prospołecznie zajęła się więc przygotowywaniem kolejnych edycji festiwalu bluesowego. Później przyszedł czas na wolontariackie tworzenie portali miejskich i vortalu muzycznego, szkolenia, które często prowadziła wolontariacko i dla wolontariuszy, wizyty studyjne w organizacjach pozarządowych oraz polskie i międzynarodowe projekty na temat kompetencji niezbędnych w… wolontariacie. Jako niezwykle inspirującą wspomina również współpracę z Polską Akcją Humanitarną przy realizacji projektu „Wiedza prowadzi do zmian! Silna współpraca pomiędzy organizacjami pozarządowymi i środowiskiem akademickim w promocji zagadnień rozwojowych wśród polityków i społeczeństwa” oraz Biurem Rzecznika Praw Dziecka. Autorka i współautorka dwóch książek oraz kilkudziesięciu artykułów z zakresu poradnictwa i komunikacji. Ekspert i konsultant w projektach krajowych i zagranicznych. Członek Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej oraz zespołu eksperckiego walidacji akademickiej, przygotowywanej przez IBE na zlecenie MNiSW. Absolwentka i wieloletni pracownik Uniwersytetu Wrocławskiego. Ukończyła studia podyplomowe z zakresu public relations. Jest także dyplomowanym menedżerem zasobów ludzkich, doktorem nauk humanistycznych i certyfikowanym tutorem akademickim. Obecnie kieruje Zakładem Nauk Humanistycznych w Instytucie Nauk Ekonomicznych i Społecznych Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.
