Wracaliśmy z dalekiej podróży, zmęczeni, głodni, sponiewierani przez wielki świat i salony jak dwóch chłopaków z prowincji zionącej smoleńską mgłą i korą z brzozy. Na wielkiej arterii komunikacyjnej wielkiego miasta zobaczyliśmy auto z nalepką na prawej tylnej szybie pasażera. Jej treść brzmiała: „Pokaż cycki, dam ci ciastko”.
Kolega chciał ciastko. Wyrównałem prędkość z pędzącym obok autem z nalepką, mój pasażer odsunął szybę i podwijając koszulkę po szyję ukazał kierowcy swą pączkującą ginekomastię. Reakcja tegoż kierowcy jest w moich oczach po dziś dzień, bo na 99 procent facet zupełnie nie skojarzył „klaty” kolegi z nalepką na swojej szybie. Homofob jeden.
Przypomina mi się ta historyjka, kiedy czytam na Bolec.info o Gliniadzie i władzach miasta – o wzajemnej niemal miłości (swego czasu Piotr Roman nawet udzielał ślubów Glinoludom) prowadzącej do separacji i wyprowadzki z domu. Wieloletnie burzliwe dzieje tego związku, z punktu widzenia promocji miasta, są tak głupie, jak to tylko możliwe. Ale wszyscy znamy związki, w których namiętności są zbyt silne, aby nastała harmonia.
Miasto jest trochę jak ten buraczany koleś z naklejką na szybie – otwierając ramiona ku inicjatywom mieszkańców ma jasny obraz tych inicjatyw. Tak jak facet chciał ujrzeć piękne niewieście piersi rodem z photoshopa, tak miasto chciałoby parad obrońców krzyża, koncertów piosenki antyrosyjskiej i procesji. To przerasta umiejętności kreatywnych inaczej z Via Sudetica. Idą więc śladem Bluesa nad Bobrem czy ekipu z Zespołu Pieśni i Tańca „Bolesławiec” według starorzymskiej zasady: Veni, Vidi, Marginali – Przybyłem, zobaczyłem… i zostałem zmarginalizowany.
I Blues, i Glinoludy, i ekipa ZPiT mają dla Bolesławca ogromne i trudne do przecenienia zasługi. Całe trio nie raz dało się wykorzystać władzom do ich promocji i całe trio przestało być wygodne. Każda z tych ekip pokazała zdecydowanie nie takie cycki, jakich oczekiwano. I nikt z tego nie wyciągnie wniosków, zwłaszcza następni ekshibicjoniści.