lis 25, 2011
3397 Wyświetleń
1 0

Cisza powyborcza

Napisany przez

Mamy już dawno za sobą absurd, jakim jest „cisza wyborcza”. Niczemu nie służący czas, gdy uwaga wielu nastawiona jest na tropienie faktycznych i wyimaginowanych przypadków „łamania” prawa, które chroni nie wiadomo kogo i nie wiadomo przed czym. Równie dobrze można by ustanowić prawo, że w sobotnie popołudnia nie można wypowiadać słów na literę „w”.

Absurd „ciszy wyborczej” przebija jednak smutna rzeczywistość ciszy powyborczej. To sytuacja, gdy po wzmożonej aktywności społeczno-politycznej kandydatów do różnych mandatów (ten stan pojawia się również po wyborach samorządowych) następuje całkowite wycofanie się na poprzednio zajmowane pozycje. Kandydaci, którzy mieli np. swoje zdanie na każdy aktualny temat tracą zainteresowanie jakimikolwiek tematami. Aktywność na przeróżnych polach zastępuje kompletna stagnacja.

W skali krajowej, po wyborach parlamentarnych ci, którym udało się wygrać wybory stają się bardzo aktywni. Przegrani tracą natomiast stopniowo swój pęd do działania wraz z utratą zainteresowania nimi mediów. Inaczej wygląda to jednak na prowincji. Wygrani zamieniają przestrzeń publiczną, w której jeszcze niedawno się rozpychali, na rzecz warszawskich salonów i zajmują się sobą. Z przegranych uchodzi z kolei całe powietrze i też zajmują się sobą, tzn. wracają na te poprzednio zajmowane pozycje.

Na prowincji wyraźniej ten mechanizm daje się odczuć przy wyborach samorządowych. Pierwsza sytuacja, dotycząca wygranych, jest to proces „sublimacji” samorządowej reprezentacji lokalnego ludu i odrzucenia od niej członu rakiety, która służyła tylko wyniesieniu jej na orbitę. To całkiem uzasadniony proces dla tych wybranych, którzy już z samej tej racji wiedzą przecież najlepiej, co powinno się dalej dziać. Natomiast bardzo przykry dla tego naiwnego „paliwa wyborczego”, którym są całe listy kandydatów, pracujących w sztabach wyborczych. W jednej chwili okazuje się bowiem, że nie bardzo potrzebne są już komukolwiek ich pomysły i chęć pracy dla deklarowanego przez komitet wyborczy zmieniania świata.

Czas po wyborach inaczej jeszcze wygląda na prowincji, gdy związany jest z wyborami parlamentarnymi. Każdy mógł zaobserwować w tej kampanii wyborczej niecodzienną aktywność kandydatów. Niektórzy tę aktywność rozpoczęli nieco wcześniej, żeby tak wprost nie być posądzanym o tani koniunkturalizm. Wprawdzie trudno się dziwić tej aktywności w kampanii, boć ona po to właśnie jest. Warto jednak zwrócić uwagę na coś, co nie jest wytłumaczalne li tylko kampanijnym zgiełkiem, obliczonym na poklask wyborców (de facto należałoby to nazwać „pogłosem” wyborców, ale to nazwa zarezerwowana jest już dla partyjnego organu PO). Bo kandydaci oprócz zwykłego piaru dzielili się też z wyborcami swoimi pomysłami na różne działania oraz ideami, które chcieliby urzeczywistniać. Ja rozumiem, że gdyby wygrali wybory, to zostaliby uzbrojeni w odpowiednie narzędzia do ich realizacji. Tzn. wiem, że tak to mogą przedstawiać, bo sam nie bardzo wierzę w zbytnią sprawczość prowincjonalnych posłów czy senatorów. Tak czy inaczej jednak część z tych działań oraz idei jest do zrealizowania również w sytuacji obecnej. To, co jednak charakteryzuje tę sytuację, to cisza, cisza powyborcza.

Wyborcy mają więc prawo pytać, czy te deklaracje, zobowiązania, obietnice, czy to było coś autentycznego, czy tylko czcza gadka? Czy ci kandydaci byli prawdziwi wtedy, gdy prosząc o nasze głosy demonstrowali swoje najwyższe walory do tego, by reprezentować nas w Sejmie i w Senacie, czy teraz, gdy nie spełniwszy swoich ambicji wrócili do swojego poprzedniego życia? I wreszcie, o co tak naprawdę im chodziło? Czy o to, żeby wraz ze swoimi wyborcami zmieniać coś również w tej lokalnej skali, czy raczej o to, by wybiwszy się na prestiżową pozycję, móc na nas patrzeć z lotu poselskiego bądź senatorskiego dobrobytu? Ja wiem, że taki poseł bądź senator mógłby być pełen zapału do dyrygowania swoimi wyborcami, z wyżyn swej pozycji, dla zrealizowania tego czy owego. Ale pytam, czy to i owo nie udałoby się zrealizować bez prestiżu i dobrobytu parlamentarnej pozycji?

Przyznam, że ten tekst chciałem umieścić na „bobrzanach” już sporo wcześniej. Wstrzymałem się, gdy zauważyłem inicjatywę Przemysław Moszczyńskiego, który zaproponował spotkanie byłych kandydatów parlamentarnych. Miałem nadzieję, że w końcu się pomyliłem w ocenie kolejnego procesu powyborczego stygnięcia materii. Ale okazało się, że to był tylko nikły ognik.

Czy zatem ta cisza, to już trwała sytuacja, do kolejnych wyborów, czy jednak jest szansa na zmianę?

Kategorie:
blogi · Mazurkiewicz

Komentarze do Cisza powyborcza

  • należało by tylko dopisać ,że przeciwdziedziną jest ta sama wartość dziedziny czyli y=x

    ale racje masz muszę dużo sobie poprzypominać .

    Co do całego zadania . Chciałem pokazać ze nie trzeba znać wcale całek , a co za tym idzie pochodnych oraz co to jest funkcja pierwotna ,ąby obliczyć to pole . wystarczy znać podstawy matematyki prostą funkcję f(x)=x , oraz wzór na pole figur geometrycznych i trochę o odcinkach .
    Ale tak to jest jak się pisze po głębszym heheh

    Daniel 28/11/2011 08:51 Odpowiedz
  • y=f(x) ????????? Ze co nie ma sensu???

    ale fajnie z normalny czasami porozmawiać

    to nie jest offtop
    pozdrawiam

    Daniel 28/11/2011 07:33 Odpowiedz
  • Ech, skrypt komentarzy wycina nawiasy trójkątne. Treść komentarza jest tutaj: http://pokazywarka.pl/g1ruap/

    rineo 27/11/2011 19:49 Odpowiedz
  • Pogrążasz się :) W przypadku całki nieoznaczonej na przedziale otwartym (a,b) bada się ciągłość funkcji na przedziale oraz lim x->b^- i lim x->a^+. I jeśli funkcja jest ciągła, to dla każdego k takiego że a < k b^- int f(x) dx [a,k] to granica ta jest równa całce niewłaściwej int f(x) dx [a,b], a dalej to już normalnie z Riemanna. W przypadku f(x)=x (0,1) odpowiednie granice istnieją i są równe całce na przedziale domkniętym, zatem int f(x) dx (0,1) = 1/2. Q.E.D.

    Zapis f(x)=y nie ma matematycznego sensu, bo y nie jest określony.

    PS – przepraszam za straszny offtop…

    rineo 27/11/2011 19:45 Odpowiedz
  • obliczeniami też trzeba umieć szpanować

    Daniel 27/11/2011 19:05 Odpowiedz
  • f(x)=y

    Daniel 27/11/2011 19:02 Odpowiedz
  • aleś matematyk przedział nie jest domknięty!! ale zapis mój rzeczywiście zły. pozdrawiam

    Daniel 27/11/2011 19:02 Odpowiedz
  • *f(x)=x oczywiście :>

    rineo 27/11/2011 16:51 Odpowiedz
  • @Daniel co to jest „f=(x)”? Funkcja to przekształcenie z czegoś w coś (f:X->Y) a toto to jakiś potworek. Szpanować całką też trzeba umieć :)

    A jeśli chodziło Ci o f(x)=y, to int x dx (0,1) = 1/2. Pozdrawiam :)

    rineo 27/11/2011 16:50 Odpowiedz
  • Spoko, nienawidzę obłudy, a @ Dariusz Kwaśniewski nie musi się przyznawać…

    Lolka 26/11/2011 21:14 Odpowiedz
  • nie odpowiedziałaś na pytanie. czyżby to była towarzyszka kukla?

    Daniel 26/11/2011 21:01 Odpowiedz
  • jak zwykle temat się kończy . No ale studia typu ekonomia socjalizmu i zarządzanie nie kształtują człowieka intelektualnie . To tak jak kupić mercedesa z przeceny !

    Daniel 26/11/2011 20:59 Odpowiedz
  • Spadaj, @ Danielu, jestem przeciw obłudzie i g..wno mnie obchodzi, co na to @ Dariusz Kwaśniewski.

    Lolka 26/11/2011 20:58 Odpowiedz
  • Jak masz o jeden fakultet więcej to oblicz mi całkę funkcji f=(x) w przedziale (0,1). To podstawa matematyki i logicznego myślenia na etapie małpy!Bo to szkoła techniczna jest wstanie obliczyć!! Co do p. Dariusza -Komunista jak sie patrzy ale dobry dopóki nie przy władzy nieszkodliwy!A ty lolka ? jesteś za związkami zawodowymi? , za szkołami publicznymi?, za służbą zdrowia państwową? Jak tak to czym się różnisz od Hitlera?

    Daniel 26/11/2011 20:34 Odpowiedz
  • I (zmoderowane), @ Dariuszu Kwaśniewski z grona moich znajomych na fb, mam o jeden fakultet i o jedno dziecko więcej…

    @ Lolko, możesz kulturalniej i nie tutaj dobierać sobie znajomych na FB?

    Lolka 26/11/2011 20:18 Odpowiedz
  • Dariusz/ perseusz nie został posłem/ normalnie żal d…pę ściska …

    Lolka 26/11/2011 19:56 Odpowiedz
  • Lolka 25/11/2011 20:33 Odpowiedz
  • Nieprawda oni są przepracowani. Podnoszenie podatków jest męczące! Szkoda mi ich bo tak dzielnie walczą ze społeczeństwem niczym socjopaci! Ale nie obrażając socjopaty : Socjopata jest zazwyczaj inteligentny !

    Daniel 25/11/2011 20:19 Odpowiedz
  • Kandydaci wierzą, albo raczej chcą aby wyborcy uwierzyli, że zrobią COŚ, jeśli wygrają. Skoro nie wygrali, muszą:

    1. Pokazać wyborcom, że skoro zostali olani, to oni też oleją wyborców.

    2. Nie pokazać że dałoby się coś z programu zrobić bez mandatu parlamentarnego, bo gdyby się dało, to następne wybory znowu w plecy.

    3. Zachować coś z programu na następne przegrane wybory aby wyborca po zmianie frakcji/partii/komitetu/poglądów złapał jakikolwiek wspólny mianownik.

    A tak na serio to brak aktywności publicznej kandydatów po wyborach to strzał w stopę. Najbardziej odczuwalny w internecie. Założenie permanentnego kandydata, że wyborca nie zauważy zależności między aktywnością a wyborami jest zwyczajnie głupie.

    Bernard 25/11/2011 19:45 Odpowiedz

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

The maximum upload file size: 32 MB. You can upload: image, video, other. Links to YouTube, Facebook, Twitter and other services inserted in the comment text will be automatically embedded. Drop file here

Bobrzanie.pl
pl_PLPolish