9 kwietnia 2011 (sobota) w Bolesławcu przeprowadzone zostaną warsztaty tangowe z Kasią Press i Irkiem Michalewiczem.
Układ zajęć:
11:15 – 12:45 – pierwsze zajęcia dotyczyć będą w dużym stopniu techniki. Popracować będzie można nad wyczuciem osi, utrzymaniem równowagi, pracą stóp, izolacją, płynnością ruchu. Kontynuowane będzie ocho tak, by dojść do boleo. Ocho HD – (w wysokiej rozdzielczości). Ocho High Definition…”To pięć razy bogatszy w szczegóły przekaz audiowizualny”… .”Połączenie doskonałej technologicznej oprawy i najlepszych, najbardziej oczekiwanych treści”….
13:00 – 14:30 – Milonga- kroczki słynnych milongueros
14:45 – 16:15 – Nóżka za nóżką – enganchady Nauczyciele: Kasia Press i Irek Michalewicz.
Miejsce: BOK-MCC, Bolesławiec, pl. M. J. Piłsudskiego 1. Cena: 20,- zł. od osoby za godzinę zegarową, tzn. za jedną półtoragodzinną lekcję 30,- zł. od osoby.
Organizator: stowarzyszenie „Cafe Tango”
Kontakt mail: fullcry@op.pl, tel.: 601-56-39-96
Na stałe zajęcia Cafe Tango zaprasza na practiki w każdy piątek od godz. 19:00 do 21:00 do sali tanecznej BOK-MCC w Bolesławcu. Wstęp wolny.
Co to jest practika? Jest to jeden z trzech elementów procesu poznawanie tanga, elementów które są obecne równolegle:
lekcja (25% ważności w całym procesie), gdy poznajemy zupełnie nowy element,
practica (15% ważności), gdy ćwiczymy poznany element i lepiej go przyswajamy – tu cenne są wskazówki nauczyciela lub bardziej doświadczonych tancerzy,
milonga (60% ważności!), gdy patrzymy jak tańczą inni (możemy wtedy porównać się do innych) i – przede wszystkim – gdy spontanicznie tańczymy dla własnej przyjemności ZNANE SOBIE I DOBRZE OPANOWANE elementy, figury i kroki.
Practica jest zatem po to, by powtarzać ruch. Każda nauka nowego materiału opiera się na wyrabianiu w sobie dobrych automatycznych nawyków – w przypadku tanga nawyków ruchowych. Trzeba trochę czasu, aby podczas lekcji nowego materiału zobaczyć efekty. Na practice spokojnie zastanawiamy się nad danym tematem i próbujemy. Na practice są nauczyciele lub zaawansowani tancerze. Od nich można spodziewać się porady, wskazówek. Na practice trzeba podejść i zadać pytanie.
Zachęcamy tych, którzy myślą o tangu aby przyszli najpierw na milongę, popatrzeć na tańczących, na to co dzieje się podczas wieczoru, wyobrazić sobie, co myślą i czują ci tańczący ludzie. Potem pomyśleć, ile czasu musieli poświęcić na ćwiczenia, lekcje i wiele różnych dookoła rzeczy, i dopiero wtedy iść na kurs. Część wytrwa kilka miesięcy i zrezygnuje rozczarowana brakiem postępów, część jednak przetrzyma i przejdzie te trudne i żmudne pierwsze kilka miesięcy, potem zacznie regularnie chodzić na milongi, nie bać się tańczyć, przepraszam, próbować tańczyć, a potem… a potem zacznie się szaleństwo tangowe, które wciągnie znacznie głębiej niż się tego spodziewa.
Milonga jako parkiet jest miejscem spotkania wszystkich ludzi BEZ WZGLĘDU na umiejętności. Na całym świcie od Buenos Aires przez Warszawę aż do Tokio na milondze spotykają się żółtodzioby, dobrzy tancerze, nauczyciele i mistrzowie. Nikt nikogo nie pyta i nie krytykuje, jeżeli uważa się za prawdziwego tangeuro. I zajmuje się sobą. OK, jeżeli rozpychasz się i wpadasz na innych podczas milongi, to lepiej zejść z parkietu i poczekać aż będzie mniej tłoczno i nie przeszkadzać innym osobom. Oglądanie tańczących i słuchanie muzyki też jest niezwykłym przeżyciem, które potrafi wciągnąć na długie minuty.
Bo tango to taniec wymagający: potrzeba nie tylko umiejętności ruchowych, muzycznych – potrzebna jest przede wszystkim empatia, szczere zaangażowanie się w taniec, to coś, co niektórzy tancerze nazywają sercem. Jeśli tańczysz tylko nogami, to nic 
Od dnia 30 kwietnia 2011 r. w holu BOK-MCC ruszają cykliczne, cotygodniowe milongi, na które zapraszamy wszystkich zainteresowanych.
Informacja i ilustracje: Cafe Tango