Ja dodam od siebie, że uwielbiam czytać to, co Małgorzata pisze. Poniżej jej tekst z 10 stycznia tego roku, z dnia finału WOŚP.
Metafora
Jest okazja, by przypomnieć, co to takiego metafora. Definicji metafory jest pewnie ponad sto. Jej teoretycznoliterackie omówienia idą w tysiące. Spokojnie, nie o kolejną definicję dziś się pokuszę. Dziś niedziela – nie pracuję.
Moim żywiołem jest przykład. Dobry, czytelny przykład, w świetle którego definicja nabiera blasku, ostrości i jasności. Jestem zbieraczem przykładów.
Dotychczas za taki przykład uznawałam Mickiewiczowskie „wpłynąłem na suchego przestwór oceanu”. Suma znaczeń nie stanowi znaczenia tego zwrotu. Jak wiadomo, ani nie „wpłynął”, ani nie „na przestwór oceanu”, ani nie „suchego oceanu”. Słowa dziwią się swemu sąsiedztwu i uwodzą czytelnika. Trzeba odnaleźć słowo najważniejsze i zacząć czytanie od początku. W tej stepowej metaforze trzeba zacząć od „suchego”. Suchy prowiant, przejść suchą nogą. A więc podróżować po stepie.
Dzisiaj kolejny finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Nie wszyscy się jeszcze zorientowali, że ani ona „wielka”, ani „orkiestra”, ani „świąteczna”, ani „pomoc”. Tu słowa także dziwią się swemu sąsiedztwu. Od którego wyrazu zacząć interpretację?
Może od „wielka”: wielka improwizacja, wielka ściema?
———————————————————————————
FOTO: TOMASZ MIELOCH
